مس، نقره و طلا همگي در گروه يازدهم جدول تناوبي جاي دارند از اين رو برخي رفتارهاي مشترك را از خود نشان ميدهند. همهٔ اين عنصرها پس از يك لايه الكتروني d داراي يك الكترون در اوربيتال s اند. ويژگي مشترك همهٔ اين عنصرها، چكش خواري و رسانايي الكتريكي بالا است. لايهٔ الكتروني d كه پر از الكترون است چندان در واكنشهاي ميان اتمي وارد نميشود بلكه پيوند فلزي از طريق الكترون اوربيتال s صورت ميگيرد. برخلاف فلزهايي كه داراي لايهٔ d نيمه پر هستند، پيوند فلزي در مس داراي ويژگيهاي پيوند كووالانسي نيست و نسبتاً ضعيف است. اين مطلب دليل سختي پايين و شكلپذيري بالاي يك تك بلور مس است.[۲] در نگاه ماكروسكوپيك به شبكهٔ بلوري مس، در مييابيم كه سختي آن زير اثر يك تنش معلوم افزايش مييابد. از اين رو مس معمولاً در قالب چندبلوري ريز كه مقاومت بالاتري دارد قرار ميگيرد تا در قالب تكبلوري.
مس، نقره و طلا همگي در گروه يازدهم جدول تناوبي جاي دارند از اين رو برخي رفتارهاي مشترك را از خود نشان ميدهند. همهٔ اين عنصرها پس از يك لايه الكتروني d داراي يك الكترون در اوربيتال s اند. ويژگي مشترك همهٔ اين عنصرها، چكش خواري و رسانايي الكتريكي بالا است. لايهٔ الكتروني d كه پر از الكترون است چندان در واكنشهاي ميان اتمي وارد نميشود بلكه پيوند فلزي از طريق الكترون اوربيتال s صورت ميگيرد. برخلاف فلزهايي كه داراي لايهٔ d نيمه پر هستند، پيوند فلزي در مس داراي ويژگيهاي پيوند كووالانسي نيست و نسبتاً ضعيف است. اين مطلب دليل سختي پايين و شكلپذيري بالاي يك تك بلور مس است.[۲] در نگاه ماكروسكوپيك به شبكهٔ بلوري مس، در مييابيم كه سختي آن زير اثر يك تنش معلوم افزايش مييابد. از اين رو مس معمولاً در قالب چندبلوري ريز كه مقاومت بالاتري دارد قرار ميگيرد تا در قالب تكبلوري.